Król Lew Nowa Era (2) Rozdział 7- Hipnoza

                - (Ach, piękny i słoneczny dzień. Na niebie nie ma ani jednej chmurki, a dookoła cisza i spokój. Co może pójść nie tak? )– myślała Uchawi gdy następnego ranka wyszła z groty.

                Wtem zauważyła swoich rodziców wracających z porannego spaceru.

- Mamo, tato! – krzyknęła do nich i pobiegła w ich kierunku.

- Dzień dobry Uchawi – powiedziała Kiara czule tuląc do siebie córeczkę.

- Cześć mamo, hej tato, jak wam minął spacer? – spytała brązowa lwiczka.

- Spotkaliśmy trzy przemiłe lwice, które zaoferowały nam, że zaśpiewają dla nas na święcie Kupatany. – powiedział Kovu.

                Uchawi poczuła ciarki na grzbiecie.

- A-ale jak to – powiedziała zdenerwowana – tato to są niebezpieczne syreny, które żywią się nienawiścią, tato!

- Nonsens – powiedział Kovu spoglądając surowo na córkę – nie wypada odmówić komuś tak miłemu i kulturalnemu jak te trzy lwice.

-(Co on wygaduje?!)- pomyślała Uchawi i ze strachem spojrzała swojemu ojcu w oczy.

                Przez ułamek sekundy zobaczyła w jego oczach błysk zielonego światła. Ten sam błysk zobaczyła również w oczach Kiary. Pełna strachu zaczęła się cofać aż w końcu biegła jak najszybciej zawiadomić innych.

                Na Lwiej Skale wszystko było już gotowe do święta Kupatany. Lwiątkom kazano siedzieć w miejscu i nie przeszkadzać w ostatnich poprawkach, więc siedziały naburmuszone w kącie.

- Dlaczego to zawsze my musimy siedzieć i się nudzić kiedy inni robią tyle ciekawych rzeczy? – narzekała wciąż Zawadi.

- Mi tam to pasi – stwierdził Tai przeciągając się rozkosznie na zimnym podłożu – przynajmniej nie musimy harować i wszystko robi się samo.

- A ty to byś nawet palcem nie kiwnął przez cały dzień grubasie! – warknęła Zawadi na swojego brata.

                Lwiczka już miała rzucić się na brata gdy cała zdyszana Uchawi wpadła do groty.

- Co się stało Uchawi? – spytała Nyota.

- Słuchajcie, nasi rodzice zostali zahipnotyzowani przez te syreny!!!

- Masz na myśli Kovu i Kiarę? Jak to? – powiedziała Maji, która dopiero co przyszła od ojca.

- No, spotkałam ich jak wracali z jakiegoś spaceru. Gadali jakieś głupoty, a ich oczy świeciły się na zielono! – powiedziała Uchawi robiąc ze swoich łap niby okulary wokół swoich oczu.

- A co dokładnie mówili? – spytała Nyota.

- Mówili, że te ,,trzy przemiłe lwice” chcą dać koncert na święcie Kupatany na co rodzice się zgodzili! Gdy próbowałam im powiedzieć, że te lwice to złe syreny, oni powiedzieli, że to czyste brednie i nie wypada odmówić komuś tak miłemu jako one.

- Rany i co teraz? Mama i tata są zahipnotyzowani, a za niedługo na całej sawannie wszyscy będą się kłócić. – powiedział Nguvu.

- Nie mamy wyjścia, będziemy musieli z nimi walczyć. – stwierdziła Nyota.

- A co jak nam się nie uda? – spytał nie pewnie Tai.

- Musi się nam udać, bo inaczej nic nie będzie już takie jak dawniej. – powiedziała Uchawi i wyszła z groty by pomyśleć w samotności.  

------------------------------------------------

    Taaa... rozdział krótki, ale nie za bardzo miałam na niego pomysła ;). Co do tego co wcześniej pisałam to postanowiłam, że rozdział 8 lub 9 będzie tym ostatnim. No więcej naprawdę nie mam nic do powiedzenia.

Trzymajcie się ciepło i papaski!!! XD