Król Lew Nowa Era (2) Rozdział 1- ,,Witajcie na Lwiej Ziemi”

                Piękny i bez chmurny dzień był to na Lwiej Ziemi. Lwiątka były świeżo po treningu i bawiły się w miejscu, które zostało kilka miesięcy temu odkryte przez Nguvu. Wszyscy siedzieli w wodzie oprócz Moto, który jak sam mówił, nie cierpiał być mokry. Siedział, więc sobie na gałęzi drzewa i przyglądał jak inni się bawią. Mimo iż minęły prawie dwa miesiące od pokonania Ziry i odkrycia jego władzy nad ogniem, młody lew nadal nie mógł przyzwyczaić się do otaczającego go środowiska. Nie mógł pojąć dlaczego wszyscy są dla siebie mili i sobie pomagają. W jego stadzie nigdy tak nie było. Ogólnie nie przepadał za tutejszymi lwiątkami oprócz Kisasi. Ona zawsze była dla niego miła i wydawała się go dobrze rozumieć, a on bardzo ją lubił. Rozmyślając tak powoli zasypiał, ale gdy tylko zamknął oczy…

- Moto! Gdzie jesteś!? – usłyszał lecz pomyślał, że to mu się tylko śni.

- MOTO! – ktoś wrzasnął mu do ucha.

                Młody lew przestraszył się i spadł z gałęzi na głaz, który leżał tuż pod nim, więc lądowanie nie było miękkie. Spojrzał gniewnie w stronę z której  usłyszał wrzask i zobaczył pochyloną nad nim Kisasi z zatroskaną miną.

- O, rany przepraszam! Nic ci się nie stało? – powiedziała lwiczka pomagając mu się podnieść.

- Nic mi nie jest – odburknął Moto – dlaczego mnie wołałaś? – spytał.

- Wszyscy się martwią gdzie jesteś, podobno król ma ogłosić coś ważnego i nie zacznie bez obecności wszystkich. – usłyszał w odpowiedzi.

- Jestem ciekaw co tym razem. – powiedział lewek trochę zaspanym tonem.

- Im szybciej tam będziemy tym szybciej się dowiem. No choć! – powiedziała Kisasi pociągając Moto za sobą.

- - -

                Wokół Lwiej Skały zebrały się zwierzęta i tylko czekały co się będzie działo dalej. Kovu czekał razem z nimi, a gdy zobaczył Kisasi i Moto wchodzących na Lwią Skałę uspokoił się nieco, odchrząknął i zaczął przemowę:

- Jak pewnie wielu z was wiadomo za parę dni obchodzimy święto Kupatany. Z tej okazji juto przybędą do nas goście ze Stada Białego Źródła by świętować ten dzień razem z nami. Mam nadzieję, że zgotujecie im wspaniałe powitanie. – skończył i zszedł z podwyższenia.

- - -

                Następnego dnia wszystko było już gotowe na przybycie gości. Pozostawało jedynie czekać co dla lwiątek było po prostu udręką.

- Mamo kiedy wreszcie przyjdą ? – pytała się co chwilę Uchawi ciekawa poznania nowych przyjaciół.

- Powinni za chwilę przybyć – odpowiadała co chwilę spokojna Kiara, która bardzo dobrze rozumiał córkę bo kiedyś też była taka niecierpliwa. – O, patrz chyba już nadchodzą.

                I rzeczywiście. Na horyzoncie zobaczyli sylwetkę stada lwic z lwem i lwiątkami na czele. Nie minęło wiele czasu nim dotarli do podnóża Lwiej Skały.

- Witajcie na Lwiej Ziemi! – przywitał ich uroczyście Kovu.

- Och szwagier nie wygłupiaj się – powiedział lew – nie musimy się witać jakbyśmy się w ogóle nie znali.

- Ach, stary dobry Kopa nic się nie zmieniłeś. – odpowiedział Kovu.

- Kopa jak miło cię znowu widzieć! – Kiara rzuciła się bratu na szyję.

- Ciebie też siostra – odpowiedział lew nazwany Kopą – a gdzie są rodzice? – spytał po chwili.

- Za chwilę przyjdą. – powiedział Kion.

- Witam również szanownego przywódcę Lwiej Straży. Widzę, że znalazłeś sobie drugą połówkę? – powiedział Kopa widząc u boku Kiona lwicę i lwiątko.

 - Daj spokój z tym przywódcą. – powiedział Kion czując, że się rumieni.

- A gdzie Vitani? – powiedział już z nieco poważniejszą miną król.

- Pójdę po nią. – powiedział  Chumba i pobiegł w stronę groty swojej mamy.

- To wszystko wasze dzieci? – spytał Kopa, który dopiero teraz spostrzegł lwiątka.

- Nie wszystkie, większość jest przyjaciół. Dzieciaki może przedstawicie się wujkowi Kopie? – powiedziała Kiara.

                Lwiątka po kolei się przedstawiały kiedy przybiegł Chumba.

- Mama mówi, że nie przyjdzie. – powiedział lewek wyraźnie zadowolony z poprawnie wykonania zadania.

- No cóż, może później ją odwiedzę … zaraz… jak to mama? – spytał zdziwiony Kopa.

- No Vitani to moja mama. – odpowiedział Chumba.

- A ty jak masz na imię? – spytał znów starszy lew.

- Mam na imię Chumba proszę pana. – odpowiedział syn Vitani.

                Na chwilę zapadła sroga cisza.

- A to są pewnie twoje dzieci? – spytał Kovu by złagodzić nieco atmosferę.

- Zgadza się. Nazywają się Mto, Ziwa i Maji. – powiedział zadowolony Kopa zapominając o poprzedniej sytuacji.

- Bardzo miło jest nam was poznać, ale może tak wejdziemy do groty królewskiej i tam porozmawiamy? – zaproponowała Kiara.

                Wszyscy się na to zgodzili i poszli w stronę groty królewskiej, w której spędzili resztę dnia na pogaduszkach i śmiechach.